Прачнуўшыся раніцай 24 чэрвеня 1941 года, кабрынчане з горыччу і страхам усвядомілі, што іх прывычны жыццёвы ўклад крута абарваўся. Пачалася варожая акупацыя. Здранцвелы горад насцярожана затаіўся, жыхары стараліся не выходзіць з дамоў. Ужо на досвітру на самых аддаленых вуліцах затопалі ботамі нямецкія патрулі. З вінтоўкамі пад рукой, з расшпіленымі каўнярамі і закасанымі рукавамі салдаты праходзілі няспешна, азіраючыся ва ўсе бакі. З першага...
ПодробнееАпошнія месяцы 1943 года Кобрын напоўніла шмат кіеўскіх бежанцаў, пераважна мужчын, якія былі сілком сагнаны з наседжаных месц. (Тут дарэчы прыпомніць, што непадалёку ад Кобрына, на поўнач ад в. Запруды, праходзіла ў той час «граніца» паміж Усходняй Прусіяй і Украінай). Да смерці перапалоханыя людзі расказвалі, што пры адступленні гітлераўцы вывозілі ўсіх мужчын. За тымі, хто спрабаваў схавацца, вялося сапраўднае паляванне з сабакамі. Калі знаход...
ПодробнееАлексей Михайлович Мартынов - почётный гражданин нашего города, его настощий патриот, талантливый публицист, - создавал и не один десяток лет возглавлял музей имени Суворова, живой свидетель и непосредственный участник тех памятных событий освобождения города. Его статья «Кобрин: июль 1944 г.» печаталась в нашей газете еще при жизни автора. Она, безусловно заинтересует и новое поколение кобринчан. Действия партизан всё более активизировались. ...
ПодробнееНеспакойнай была вясна 1941 года ў Кобрыне. З аднаго боку яшчэ не ўлегліся пачуцці, выкліканыя падзеямі верасня 1939 года. Крута парушыўся ўклад жыцця, што, натуральна, выклікала заклапочанасць значнай праслойкі насельніцтва. Колькасць жыхароў горада павялічылася і абнавілася спачатку за кошт польскіх бежанцаў, сарваных вайной з наседжаных месцаў. Дарэчы, некаторыя з іх ў 1940 годзе вярнуліся за Буг. У заходнім напрамку з усходу рухаўся рэчны пат...
ПодробнееБольшасць кабрынчан у перыяд акупацыі жыла ў пастаянным страху, няўпэўненасці ў заўтрашнім дні. Кожны ў любы момант мог апынуцца ў якасці заложніка, а затым і ахвяры фашыстаў. I ўсё ж пакуль існавала гета, яно было для астатніх груп насельніцтва своеасаблівым маланкаадводам. Калі ж гэты маланкаадвод знік, трывога шматразова ўзмацнілася. Усё часцей узнікала пытанне: хто наступны? А падстаў для гэтага было шмат. У Дзівіне знішчылі ўсіх палякаў, у Ж...
Подробнее